غزل
هارون رشید شیرزاد
دا یو څوک مې بیا په تور د ثواب نیسي
زما مخې ته هم روی د عذاب نیسي
زړبودي مې راته ښکاري په مستۍ ده
په دې منډه کې په زغرده شباب نیسي
خود به اوښکې شي د سترګو سندریزې
که په زړه کې څوک د مینې رباب نیسي
اوس یې ټول لکه نظر شوم په لیمو کې
دا رستم مې ټپي شوې سهراب نیسي
لاس نیولې څوک شیرزاد مکتب ته بیایي
ماته بیا دغه ما ویلې کتاب نیسي
