'هارون رشید شیرزاد'
هلته په پورې غرهْ کې
هلته ښومڅو کې تل
د یو زمرې په شانې
د ښکار په تمه ناست وې
د وطن خړ بادونو
په وچو وچو ګوتو
ګومنځولې څڼې
ستا په ستومانه اوږو
یې نازولې څڼې
د چا د سرهْ پوځيانو
د شرمخانو ګله
تا به داړلې
بس هم تا څيرلې
د یو څو شپو او ورځو
د لوږې، تندې وروسته
په پورې کلي باندې
د سرو روسانو لخوا
د بمباریو وروسته
د پورې کلي نه به
یو برابر هلکې
په ټپي شوو پښو
ستا د ښومڅې په لور
په څخیدا را روان
درته په یو لاس کې یې
د اوبو ډک پتکې
او په دا بل لاس کې یې
یوه ډوډۍ وه وچه
ورسره تاوه به وه
د پياز هم غټه غوټه
هو!
د سرو بلاوو څخه
تا مې ساتلې کلې
چپاولګرو نه دې
همیش ګټلې کلې
له دې ښومڅې نه دې
همیش څارلې کلې
شهیده! ستا له سرښندنو نه زار
شهیده! ستا له عظمتونو نه زار
شهیده! ستا له غیرتونو نه زار
No comments:
Post a Comment